อาชีพต่อเรือ

ผู้สื่อข่าวลงพื้นที่ไปดูอาชีพที่เหลือน้อยและกำลังจะสูญหายไปจากจังหวัดสมุทรสาคร โดยได้พบกับ นายสุวิทย์ แตงดารา อายุ 67 ปี อยู่หมู่2 ตำบลหลักสอง อำเภอบ้านแพ้ว ซึ่งเป็นผู้สืบทอดการต่อเรือมาจากคุณพ่อ และปัจจุบันมีลูกชายอีกสองคนช่วย ในพื้นที่รอบๆบ้านจะรายล้อมไปด้วยเรือหลากหลายขนาดที่กำลังขึ้นรูปและอยู่ในระหว่างต่อ ตกแต่ง ทาสี โดยใช้เครื่องมือช่างที่เป็นเครื่องมือในงานไม้ เรียกว่าใช้ฝีมือจริงๆ

นายสุวิทย์ฯ เล่าว่า ในอดีตตนเองเป็นคนมีฝีมือในการทำงานช่างเคาะพ่นสีรถยนต์อยู่ที่จังหวัดสมุทรปราการ ครั้งนั้นเจ้าของอู่จะยกกิจการให้จึงมาปรึกษาขอเงินลงทุน แต่คุณพ่อไม่เห็นด้วยและบอกว่าอย่าไปลงทุนเลย มาช่วยพ่อต่อเรือดีกว่า ครั้งนั้นคุณพ่อยังเป็นลูกจ้างอู่ต่อเรือแห่งหนึ่งในพื้นที่อำเภอบ้านแพ้ว ให้เหตุผลกับนายสุวิทย์ฯว่า ทำงานอยู่กับพื้นที่บ้านของเราเองค่าใช้จ่ายก็ไม่มากมาย นายสุวิทย์ฯครั้งนั้นในวัย20ปี จำต้องฝืนช่วยคุณพ่อต่อเรือ แต่ก็ด้วยฝีมือดี ผลงานในการต่อเรือก็ออกมาสวยงาม ลูกค้าชอบ เจ้าของอู่ไว้วางใจเรื่อยมาจนยกกิจการต่อเรือให้ จึงได้ย้ายมาทำในพื้นที่บ้านตนเอง โดยทำมาตั้งแต่รุ่นพ่อและมาถึงรุ่นของตนกับลูกๆ นายสุวิทย์ฯมีลูกชาย5คน ก็ได้ลูกชายคนที่2และคนที่5มาช่วย ซึ่งตอนนี้ก็เป็นรุ่นที่สองทำกันอยู่3คนพ่อลูก เรือที่ต่อก็จะมีเรืออีแปะ(เรือใช้บรรทุกของ) เริ่มต้นทำตั้งแต่ขนาด 6 ศอก ราคา 15,000 บาท ไปจนถึงขนาด7วา ราคา 400,000 บาท เรือฉีดยา ที่ชาวสวนใช้เริ่มต้นทำตั้งแต่ขนาด5ศอก ราคา20,000บาท ไปจนถึงขนาด8ศอกราคา 80,000บาท ทำจากไม้สักที่สั่งมาจากจังหวัดนนทบุรี เรือแต่ละลำใช้เวลาในการต่อประมาณ10วัน เทคนิคในการต่อเรือจะต้องตากแผ่นไม้สักให้แห้ง เวลาขึ้นรูปไม้จะได้ไม่หดตัว เรือก็จะไม่รั่ว ไปจนถึงขั้นตอนการตกแต่งก็ใช้ฝีมือล้วนๆ

นอกจากการต่อเรือใหม่ก็ยังรับซ่อมแซมเรือด้วยเหมือนกัน  ลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นกลุ่มชาวสวนหรือผู้ประกอบอาชีพค้าขายทางเรือที่อยู่ในจังหวัดสมุทรสาคร สมุทรสงคราม สมุทรปราการ นครปฐม นายสุวิทย์ฯบอกว่าเป็นอาชีพที่ไม่มีรายได้มากมายเพราะใช้ต้นทุนสูง แต่มันเป็นอาชีพที่สืบทอดมาจากคุณพ่อ ตนก็จะทำต่อไปและจะให้ลูกๆสานต่อและอนุรักษ์ไว้../

สุเมธ/ภาพ/ข่าว