หนึ่งความรู้สึกเจ้าของเรือประมงที่ถูกรื้อ

พอจะได้ทราบเหตุผลของการรื้อเรือประมงกันไปบ้างแล้ว ว่าทำไมรัฐบาลถึงมีกฎเกณฑ์ว่า ต้องรื้อทิ้ง เหตุผลหนึ่งนั่นก็คือ ไม่อยากให้เรือประมงที่ผิดกฎหมายแอบไปทำการประมงอีก หรือจะให้ไปทิ้งเป็นปะการังเทียม วัสดุในการทิ้งก็มีจนเหลือแล้ว การรื้อจึงดีที่สุด วันนี้ผู้สื่อข่าวได้คุยกับนายกมล ไกรวัตนุสสรณ์ หรือเฮียอุ่ย ชาวประมงของสมุทรสาครคนหนึ่ง ที่ทำการประมงมานานหลายสิบปี เฮียอุ่ยบอกว่า เพราะอาชีพประมงที่เป็นรายได้หลักที่เลี้ยงดูครอบครัวมาถึงวันนี้ แต่วันนี้เรือที่ตนเองเคยใช้ทำมาหากินก็ได้รื้อทิ้งเรียบร้อยแล้ว ซึ่งถามว่าเสียได้ไหม คำตอบที่ได้ก็ต้องเสียดายแน่นอน แต่ก็เลือกที่จะให้รื้อ เหตุผลนั่นเป็นเพราะว่า ถึงแม้รัฐบาลจะไม่สั่งรื้อ ชาวประมงหลายคนก็หมดปัญญาเอาเรือออกไปทำมาหากินแล้ว เพราะทุกวันนี้เรือประมงที่ถูกกฎหมาย ก็ยังไม่สามารถออกทำการประมงได้เลย เพราะคนงานไม่พอ และอีกหลายๆเรื่อง ที่ทำให้เรือประมงที่ถูกกฎหมายก็อยากจอด ส่วนคนที่มีเรือประมงผิดกฎหมาย ไม่มีอาชญาบัตร และจอดเรือทิ้งมาสี่ห้าปี ทุกคนเต็มใจที่จะให้รื้อและรับเงินเยียวยาทั้งนั้น ส่วนเรื่องที่มองว่าเรือที่รับซื้อคืนน่าจะทำประโยชน์อื่นใดได้มากกว่าการรื้อทิ้ง เฮียอุ่ยบอกว่า อาจเป็นปัญหากับทางรัฐบาลในเรื่องการตรวจสอบด้วย เพราะหากไม่รื้อ และนำเรือที่ผิดกลับไปเข้าระบบประมงอีก อันนี้ก็ไม่ถูก แล้วอาจมีบางคน ไม่ยอมเอาเรือที่ผิดไปรื้อ แต่ไปเอาเรือเก่ามารื้อแทน จึงต้องมีการลงตรวจสอบกันอย่างเข้มงวด จนถึงขั้นรื้อเรือไม่ให้เหลือซาก ให้แน่ใจว่ารื้อถูกลำ   ส่วนเรื่องการทำปะการังเทียม ก็เคยมีการพูดถึง ว่าหากจะให้ทำปะการังเทียม เจ้าของเรือต้องออกเงินค่ารื้ออุปกรณ์ทุกอย่างออกเองทั้งหมด ออกค่าใช้จ่ายในการทิ้งด้วย ซึ่งชาวประมงมองว่า จะเหลือเงินจากการชดเชยน้อยลงไปอีก เลยเลือกที่จะให้รื้อทิ้งน่าจะดีที่สุด ส่วนในอนาคตนั้นเฮียอุ่ยมองว่า การประมงก็อาจซบเซาลงเรื่อยๆ หากหลายอย่างยังคงเป็นเช่นนี้

เอเชีย/ภาพ พรเพ็ญ/ข่าว